Met dank aan fam. Koudijs voor de foto’s en aanvullende informatie:
Via het serienummer van een Hammond kan men op een website nazien wat het bouwjaar is geweest. Modelnummer en jaartal zijn zeer betrouwbaar in kaart gebracht.
Tevens is er nog een ander aanknopingspunt en dat zijn de rozetten, deze
zijn aangebracht in de periode 1939 tot 1958 (Quatrefoil)!
In de Telegraaf van 9 april 1983 stond een kleine verkoopadvertentie waarin het orgel werd aangeboden als zijnde een B3.
Degene die het orgel te koop aanbood was iemand uit Winterswijk.
Bij aankomst bleek het geen B3 te zijn maar een C3. Beide modellen zijn technisch nagenoeg gelijk, alleen is er een verschil in de houten ombouw.
Een Hammond werd veel gekocht door kerken als een goedkoop alternatief voor een groots en duur pijporgel.
Het was in kerken in Amerika een heel gewone zaak dat vrouwen het orgel bespeelden. Echter een B3 heeft een open kast, zodat de kerkgangers vrij zicht hadden op de benen van de speler.
In de vorige eeuw was alles nog wat behoudender dan heden ten dage, dus een open orgel gaf de dames een onelegante situatie. En in die tijd was het not done dat dames broeken droegen. Als antwoord op deze situaties bouwde Hammond de C3, een salonkast die aan de 3 zijdes tot aan de grond dicht is. De C staat dan ook voor Church.
De verkoper had het orgel 4 jaar in zijn bezit gehad. De leeftijd van het instrument schatte hij toen in op ca. 20 jaar.
Hij vertelde ons dat het orgel in Amerika in een Baptistenkerk heeft gestaan.
Wij vermoeden dat het orgel vanwege de in Duitsland gelegerde Amerikanen in Europa terecht kwam.
De Amerikanen op Soesterberg hadden hun eigen kerkdiensten en dit was uiteraard ook het geval geweest in Duitsland.
In Nederland gingen de Amerikanen in 1973 terug naar Amerika en niet veel later
vertrokken de Amerikanen ook uit Duitsland.
Toen is het orgel bij het Vredener Musikhaus in Vreden (Duitsland) terecht gekomen.
Het orgel was weliswaar al omgebouwd vanwege de 220 V, maar het Vredener
Musikhaus heeft een kwarts gestuurde ombouw aangebracht.
De verkoper uit Winterswijk had het orgel daar in 1979 gekocht.
Op 20 april 1983 is het orgel bij ons thuis afgeleverd. Van 1983 tot medio 2003 heb ik enorm veel plezier beleefd aan het spelen op dit instrument. Vanwege het voorbereiden van kerkdiensten etc. zat ik er behoorlijk veel achter. In 2002 is er een nieuwe converter aangebracht en het orgel helemaal gecheckt. Maar de reuma sloeg behoorlijk toe in 2003 en daarna was het nog maar 1x per maand dat ik er op speelde omdat ik me dan voorbereidde op de muziekmiddag op Zon en Schild. Dat is nu sinds 1,5 jaar ook voorbij. Op een gegeven moment moet je dan een beslissing nemen.
Die hebben we gemaakt en we zijn blij dat het instrument nieuw leven wordt ingeblazen in Droomtent Recording studio en men er weer – hopelijk vele jaren lang – plezier aan zal beleven.
Mijn man heeft de 19e juni 2014 ’s morgens toen ik voor de laatste keer nog weer eens achter het pierement zat, stilletjes nog een foto gemaakt en hij vond dat ik die toch ook maar mee moest sturen.
Terug naar Vintage Instrumenten pagina
Op 3 juli 2014 is de Hammond C3 en Leslie 122 door Erwin en Peter opgehaald. Een warme mooie dag en een bos rozen voor mevrouw Koudijs. Voor haar een emotioneel afscheid van haar zo geliefde Hammond, voor ons een heugelijke dag omdat we deze Hammond met zijn mooie historie straks in Droomtent recording hebben staan.
